۱۰۵
نجف؛ بیروت؛ دهلی
معرفی کتاب نجف؛ بیروت؛ دهلی:
به شوخی به آقای طارمی گفتند: «نکند شما به جمهوری اسلامی خط دادهاید که کارها را از حرفِ باء شروع کند!» مثالهایی برای این منظور زدند از آن جمله: چندی پیش عدهای از اهل علم به اینجا آمده بودند، پرسیدم، شما در ایران چه میکنید؟ گفتند: استاد دانشگاه هستیم و درسِ تصوف میدهیم. گفتم: شما که فلسفه و عرفان نظری خواندهاید، آیا خودتان هم اهل سیر و سلوک هستید؟ گفتند: نه. گفتم: این که شما تجربهها و مکاشفات دیگران را در کلاس درس برای دانشجویان نقل کنید، چه ثمری و اثری دارد؟ باید ابتدا مقدمات را طی کنید. کسی که خودش اهل سیر و سلوک نیست، تصوف درس میدهد! اهل منبر در ایران به جای گفتن اولیّات به مردم (مثل نکات اخلاقی از جمله دروغ نگفتن، رشوه نگرفتن و تهمت نزدن در انتخابات) که مورد ابتلای آنهاست، از مقام قرب الهی و فناء فی الله و امثال آن میگویند، در حالی که برای جامعهای که گرفتار مسائل ابتدایی است، نباید چنین مطالبی گفت...